نمودار زیر تبار رستمی های بازران ساکن شهریار (تقی) را نمایش می دهد.

سلام

نمودار زیر رستمی های بازران ساکن در شهریار ید الله) را نشان می دهد

به نام خدا
در این صفحه ، مقاله ای جامع و خواندنی در مورد قالب "سه گانی" به قلم جناب آقای "دکتر علیرضا فولادی" برای مطالعۀ علاقمندان به قالب های مختلف شعری از جمله "قالب سه گانی" در نظر گرفته شده است ؛ امیدوارم نهایت استفاده را ببرید.

تعریف شعر سه‌گانی
سه‌گانی، شعری است با فرم بیرونی- کلی «کوتاه» و «سه‌لَختی» و فرم درونی- کلی «بسته» و کوبشی

آسمان با دل تنگم گریان؛ 
روی چترم باران، 
زیر چترم باران.

به نام خدا

الحمدلله کتاب شاهدان عشق از چاپ خارج و در شهر های قم، تهران، مشهد و فامنین در بین کسانی که پیش خرید کرده بودند در حال توزیع می باشد.

جناب عبدالکریم بن احمد بن علی بن احمد بن علی ازناوی معروف به بیاری از ازناو همدان است و این مطلب را سمعانی در کتاب انساب خود ص 188 ذکر کرده است. (استاد دکتر رضا جلیلی)

در تاجیکستان مزار بسیار شریفی دارد که به امام همدان معروف است و مطاف خاص و عام و احترام ویژه ای نسبت به ایشان قائلند . (استاد حاتم گویا)

با تشکر از استاد حاتم گویا به سبب ارسال عکس ها

کتاب "حماسه بابا" داستان زندگی و شهادت بسیجی دلاور شهید احمد کوچکی است.

فرازهایی از کتاب حماسه بابا:

مادر و پسر همچنان منتظر نشسته بودند و مشهدی احمد هم در مِه اشک آلود اندوه و غم فرو رفته بود و توان بیرون رفتن از آن‌را نداشت. دقایقی گذشت. گریه و زاری او فروکش کرد و لب به سخن گشود:

- در خواب دیدم که دو لشکر در مقابل هم ایستاده‌اند. یکی از لشکر‌ها زیاد بود ولی درسمت تاریکی قرار داشت. لشکر دیگر اندک بود ولی در سمت نورانی قرار گرفته بود. تعدادی سیّد اولاد پیامبر ‌را هم دیدم که دور هم نشسته بودند. از آن‌ها پرسیدم، "این لشکرها چه کسانی هستند؟" آن‌ها پاسخ دادند، "مگر نمی‌دانی؟ این‌ها لشکر کفر و اسلام است." پرسیدم، " به من هم اجازة جنگ می‌دهید؟" فرمودند، "برو از امام حسین علیه‌السّلام که آن لشکر نورانی ‌را فرماندهی می‌کند اجازه بگیر." من خدمت آن حضرت که این طرف آن طرف می‌دوید و لشکر ‌را فرماندهی می‌کرد رفتم. از ایشان پرسیدم، "آیا به من هم اجازة جنگیدن می‌دهید؟" ایشان فرموند که هنوز نوبت شما نرسیده است.

            از آن شب به بعد، مشهدی احمد دایم گریه می‌کرد و می‌گفت، "پس نوبت من کی می‌رسد؟"

.........

بابا در تاریکی شب در حالی که یک لحظه چشم از دشمن بر نمی‌داشت با زبان دل به راز و نیاز مشغول بود. او سعی می کرد  به چیزی جز  یاری و نصرت الهی فکر نکند. هر وقت که نیم نگاهی به طرف نوجوانش می‌انداخت که مبادا خوابش بگیرد، دلش می‌گرفت.

وقتی که دلش می گرفت به یاد حضرت ابراهیم علیه السّلام می افتاد، به یاد کربلا می افتاد، به یاد خوابی می افتاد که در خانة گلی روستایی در چپقلو دیده بود. با خودش می گفت:

-  این همان صحنة مقابلة لشکر تاریکی و نور است. فرماندة ما امام حسین علیه‌السّلام است. پس نباید غمی داشته باشیم!

همه جا را ظلمت و تاریکی فرا گرفته بود. زبانه‌های آتش برخاسته از انبار‌های نفت آتش گرفتة پالایشگاه آبادان مانند منّور های نظامی، فرصتی ایجاد می کرد تا بابا و رسول بیابان‌ را دید بزنند و تحرّکات دشمن ‌را زیر نظر بگیرند.

......

لحظة خدا حافظی و زدن به دل دشمن فرا رسیده بود. بابا، ابتدا، پسر نوجوانش‌ را در آغوش کشید و گریست ولی در یک آن از ذهنش گذشت که شاید این کار، روحیّة‌ رسول را تضعیف کند، پس با دست به پشت او زد و گفت:

-  موفق باشی پسرم. رسول جان! برو پشت آرپی‌جی. دیگه وقتش رسیده. از هیچ چیزی هم واهمه نداشته باش. خدا با ماست.

........

حدود ساعت هشت صبح بود که صدای مبهمی گوش آن‌ها‌ را حسّاس کرد. هردو نفر سلاح‌های خود را برداشته و گلن‌ گِئدن‌ها را کشیدند و در حالت آماده باش قرار گرفتند. صدا از طرف سنگر خودی بود. به هر حال فرقی نمی‌کرد. دشمن هم می توانست منطقه ‌را دور زده و از پشت سر نزدیک شود. بابا، ‌بدون هدف گیری شروع کرد دور و بَر ‌را به گلوله بستن.  یک نفر صدا می‌زد:

- بابا! بابا! بابا...

بابا زیر لب گفت:

- نکنه عراقی‌ها باشند که می‌خواهند مارا گول بزنند! صدا نزدیک و نزدیک‌تر شد. بعد صدا زد:

- رسول! رسول!...

بابا فریاد زد:

- بیا جلو!

 صدا تکرار کرد:

- بابا نزنید! منم! نیروی خودی! آقای کوچکی من هستم. نزن!

             بابا تیراندازی ‌را متوقّف کرد.  قدّ و قامت جوانی درمنظر چشم آن‌ها ظاهر شد که لباس پاسدارهای کمیته را به تن داشت و کوله‌ پشتی پر از کیک و خرما و آب با خودش آورده بود. جوان خودش را معرفی کرد:

- من فرماندة سپاه آبادان هستم. ما جلوی دروازه‌های شهر منتظر شما بودیم! گفتن که شما فقط دو نفرید. ما فکر نمی‌کردیم که شما بتونید مقاومت کنید. بابا! در حقیقت، شما فرمانده آبادان هستید نه ما!

             بله این جوان، جهان آرا بود. او وقتی پدر و پسر را دید که تک و تنها ولی صحیح و سالم و سلاح به دست در پشت خاکریز ایستاده‌اند شروع کرد به اشک ریختن، پدر و پسر‌ را بوسیدن و دور آن‌ها چرخیدن.

امروزها قیزیل داغ با دامنی پر از شقایق از مهمانانش استقبال می کند. فرصت را غنیمت بشماریم

بچّه های مدرسه انقلاب اسلامی (روشن قدیم) در کنار معلّمشان  در سال 1350

بچّه های مدرسه انقلاب اسلامی (روشن قدیم) در کنار معلّمشان در اردیبهشت سال 1395 

بعضی از این بچّه ها نوه های بچه های بالا هستند

برای آشنایی با این معلّم زحمت کش لینک زیر را کلیک کنید

http://www.aparat.com/sarvpress

این کتاب ترجمه انگلیسی کتاب جهاد اکبر امام خمینی (ره) است. چاپ و نشر این کتاب گستره جهانی یافته و تا کنون بیش از 14 نوع چاپ رهگیری شده و مترجمین زبان های دیگر با استفاده از این ترجمه به بیش از ده زبان متفاوت آن را ترجمه و منتشر نموده اند.

این کتاب شامل خطبه امام رضا علیه السّلام در باره عید سعید غدیر است که به زبان های عربی، انگلیسی، فارسی، ترکی و به صورت سروده ترکی با الفبای ترکی (لاتین) در آمده است.

این کتاب ترجمه انگلیسی هشت غزل از امام خمینی (ره) با نام سبوی عشق به زبان انگلیسی است. این کتاب نشر جهانی پیدا کرده و در تمام کشورهایی که جمهوری اسلامی ایران نمایندگی دارد توزیع شده است.

این کتاب شامل اصطلاحات و واژگانی است که در حرم مطهر امام رضا علیه السّلام کاربرد دارند همراه با معادل انگلیسی آن ها

این کتاب شامل احادیث و فرمایشات امام رضا علیه السّلام در مورد مقام و جایگاه ولایت و عترت طاهره علیهم السّلام می باشد.

این کتاب با عنوان فارسی"معنی در ساخنار" کتاب آموزش درک مطلب، ترجمه و نگارش متون انگلیسی است. نگارنده، موفق به ابداع سبکی در آموزش زبان انگلیسی شده که با این روش افراد تحصیل کرده رشته های گوناگون فقط با آموزشی 40 ساعته مترجم رشته تخصصی خود می شود. این کتاب محتوای آموزشی این سبک آموزشی است. این دوره را خود نویسنده به صورت آنلاین تدریس می کند.

کشف قبور هفت امام زاده از نسل امام سجّاد علیه السّلام در روستای قشلاق در نزدیک روستای ازناو. نام امام زادگان عبارتند از: سیّد اسحاق (ع)، سیّد جلال الدّین (ع)، سیّد فخر الدّین (ع)، سیّد علی (ع)، سیّده سلطان بخت(ع)، سیّده جهان ملک (ع)، سیّده شاهی (ع). با توجّه به این که ساختمان امام زاده ازبین رفته بود، اهالی مشغول بازسازی آن هستند.

شجره نامه و تاریخچه ی امام زادگان عین و غین در روستای ازناو (شهرستان فامنین همدان)

بقعه این امامزادگان در بالاى تپّه‏اى در بخش جنوب شرقى روستاى ازناوه از بخش فامنین و در 80 کیلومترى شمال شرقى شهر همدان واقع شده است.

ساختمان بقعه، بنایى مربّع شکل از نوع مقابر چهارضلعى یک طبقه است که در گاهى رو به شمال دارد. ارتفاع بناى آن از بیرون 7/12 متر و ابعاد هر یک از اضلاع آن از خارج، و از داخل 5/6 متر است. دیوار سمت غرب به جهت وجود راه پله، از بقیّة دیوارها ضخامت بیشترى دارد. نقشه مربّع امامزاده در بالا بازدن ترنبه‌هایى به هشت ضلعى و پس از آن توسّط قوس‌هایى به شانزده ضلعى تبدیل گشته و گنبد در پوشه پیوسته‏اى بر آن شکل شانزده ضعلى تبدیل گشته است.

گنبد از نوع قوس شبدرى تند و کند است (گنبد داخلى، تند و خارجى، شبدرى کند است). پوسته‏هاى گنبد با آجر کارى خفته و راسته ساخته شده و در قسمت میانى، منفذى براى نورگیرى و تهویه دارد. آجر کارى گنبد شبیه آجر کارى بناى مقبره ارسلان جاذب (415 ـ 378 هـ . ق) در خراسان است. فاصله پوسته‏هاى گنبد امامزاده بسیار کم است. با این‌که استوارى و استحکام بنا ناشى از دیوار محکم آن است، اما براى جلوگیرى از دانش گنبد، از فیلپاهاى چسبیده به دیوار استفاده شده است. قطر هر یک از فیلپاها 20 سانتى‌متر و ارتفاع دو تا از آن‌ها که بلندترند، به 80/6 متر مى‏رسد قوس درگاه ورودى هم روى دو تا از این فیلپاها قرار گرفته است.

در گاه ورودى بنا در ضلع شمالى آن قرار دارد. این درگاه، در میان یک طاقنماى بزرگ که دو طاق کوچک در جناحین به صورت قرینه دارد. تعیبه شده است. فضاى داخل طاقنماى بزرگ پیرامون ورودى بنا به بخش‌هایى مساوى و مرتبط به هم تقسیم شده به گونه‏اى بدیع و زیبا با آجر تراش و طرح‌هایى گیاهى و هندسى تزیین گردیده است و از نظر شکل کلّى، با نماى ورودى گنبد علویان همدان همانندى دارد.

در ضلع غربى دیوار، از درون بنا، راه پلّه‏اى آجرى قرار دارد که داراى 15 پلّه است. دو تا از پلّه‏ها در انتها به سمت راست گردش دارد که دسترسى به بالاى گنبد را آسانتر مى‏کند، از طرفى راه ورود به بخش پیشانى (رخ بام) بنا از طریق شش پله است که در گوشه شمال غربى گنبد با آجر ساخته شده است.

نوع قوس‌هایى که طاقنماى درگاه ورودى و طاقنماهاى باریک و مرتفع دارد، از نوع قوس پنج او هفت تند است. قوس طاقنماهاى داخلى و همچنین ترنبه‏ها و راه پله نیز از همین نوع است. در حال حاضر، بناى امامزاده، تزیینات اندکى دارد که شامل آجر کارى نماى بیرونى بنا با طرح‏هاى چلیپایى و گلبرگ مى‏شود. نماى داخلى نما فاقد تزیین خاصى است.

در وسط بنا، ضریح چوبى ساده‏اى قرار دارد که عبارتى با جوهر آبى رنگ به تاریخ 1200 هـ . ق بر آن نوشته‏اند. «... کاتب الحروف ملا محمّد هاشم همدانى شهر رمضان المعظّم سال 1200». با توجّه به شیوه معمارى مى‏توان ساختمان اصلى امامزاده را به قرن هفتم و هشتم هجرى انتساب داد.

اهالى روستاى ازنا و براساس نوشته سنگ قبرى که روى آن این عبارت آمده است: المتوفّاى مرحوم شیخ غین فی محرم الحرام... به بناى امامزاده‏اى که در فاصله 20 مترى شمال غربى امامزاده ازناو (عین) واقع است، امامزاده عین اطلاق مى‏کنند. سنگ قبر در محوّطه گورستان پیرامون امامزاده ازناو قرار دارد، و تاریخ آن محو گردیده است، احتمالاً تاریخ آن همزمان با تاریخ سنگ قبرى است که توضیح آن در متن بالا آمده است و آن هم به علّت شباهت خطوط هر دو کتیبه سنگ قبرهاست، که خط ثلث مى‏باشد.

ساختمان امامزاده غین بنایى چهار ضلعى است، که با مصالح سنگ لاشه و ملات گل ساخته شده است، بنا داراى گنبدى کم خیز و بدون گریو است. زمان ساختمان دقیقاً مشخص نیست، زیرا کتیبه‏اى در داخل آن وجود ندارد و تنها سنگ قبرى که نام امامزاده غین بر آن نگارش شده در کنار و نزدیکى بنا قرار دارد. این سنگ قبر به صورت معمول بر روى زمین قرار گرفته و در طى زمان بسیار جابه جا شده است. بناى امامزاده عین و غین به شمارة 1867 و در تاریخ 21/02/1376 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.

نسبشریف‏: چنان‌که اشاره شد، آقاى عراقچیان که مزار امامزاده را توصیف نموده مى‏نویسد: «علّت اطلاق امامزاده غین بر این بنا و امامزاده عین بر بناى مورد بحث در متن کاملاً مشخص نیست». متأسّفانه عدم مراجعه نویسندگان، و محقّقین آثار باستانى بقاع متبرکه به کتب انساب از یک طرف، و عدم آشنایى آنان به علم انساب از طرف دیگر، باعث شده که این محقّقین به همان ظاهر بقعه اکتفا کنند و کنکاشى دربارة خفته در مزار ننمایند. حال آن‌که اگر معلوم شود خفته در مزار کیست، آن وقت معلوم خواهد شد که او چه مقام و ارزشى داشته که چنین بناى با شکوهى براى وى بر پا داشته‏اند.

چنان‌که دربارة امامزادگان همدان در کتاب مزارات تویسرکان و مزارات نهاوند گفته شد، صاحب بن عباد، دختر خود سپهر آزرمیه را به عقد یکى از سادات حسنى که سیّدى بزرگوار، فاضل، و دانشمندى ادیب و شاعر بود، رسانید، که نامش ابو الحسن على الاطروش بن حسین بن على بن حسین بن حسن البصرى بود، او از دختر صاحب فرزندى به نام أبو عباد الحسین روزى شد که حسین داراى چند فرزند من جمله أبوهاشم زید بود، وى نیز صاحب چند فرزند من جمله ابو شهاب علاء الدوله وزیر گردید، و از سیّد علاء الدوله چند فرزند دانشمند و فاضل به دنیا آمدند که من جمله آنان: عین الشرف، و عز الشرف بودند، این دو بزرگوار ریاست معنوى و مادى شهر همدان را به عهده داشته، و مرجع امور مسلمانان همدان بودند. ایشان به جهت علم و تقوى و انتسابشان به امام حسن مجتبى ‰ ، و نوادگى صاحب بن عباد وزیر دانشمند شیعى، مورد احترام خاص و عام بودند، از اینرو مکان کنونی که روزى روستاى محل اقامت و استراحتگاه تابستانى آنان بوده وفات یافته و دفن شده‏اند. نسب شریف امامزاده عین و غین از قرار ذیل است:

عین الشرف و عز الشرف ابنی السیّد الأجل علاء الدوله وزیر ابن تاج الدّین أبی‌هاشم زید بن حسین ابی عبداللَّه بن ابى الحسن على بن حسین بن على بن حسین بن حسن البصرى بن قاسم بن محمّد البطحانی بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن ‰ .

بنابراین این بزرگواران با 13 واسطه به امام حسن مجتبى ‰ و با سه واسطه نوه صاحب بن عباد هستند. از آنجایی‌که نخستین بار نام و نسبشان را بیهقى متوفّاى 565 هـ . ق اشاره نموده پس معلوم مى‏گردد آنان تا ثلث اوّل قرن ششم هجرى در قید حیات بوده‏اند. زیرا کتاب لباب الأنساب در این تاریخ تألیف شده است.

شهرت بقعه اوّل به امامزاده عین، به درستى معلوم است، زیرا نام شخصیّت مدفون در آن عین الشرف بوده است، بنابراین ابتداى نام امامزاده بر بقعه اطلاق شده است.

شهرت بقعه دوّم به امامزاده غین، با وجود این‌که خفته در مزار عز الشرف است از چند لحاظ قابل ذکر است:

1. شاید به خاطر وجود سنگ قبرى که روى آن مرحوم غین نوشته شده، این مزار به امامزاده غین خوانده شده است.

2. علّت دیگر که مقرون به صحت است، و چنان‌که متداول قرون ششم و هفتم و هشتم در بقاع، کتابت نام متوفى به خط کوفى بوده، لذا عز الشرف پس از ساییدگى به غین خوانده شده است.

3. شاید این نامگذارى به خاطر توازن و سادگى در اداء در نام این امامزادگان باشد که گفتن عین و غین راحت‏تر و دلایل فوق را نیز شامل مى‏شده است. به هر حال، آنچه مسلم است خفته این دو مزار دو تن از سادات جلیل القدر و عظیم الشأن حسنی‌اند که در فضل و تقوی از معاریف خاندان حسنی در همدان بودند.

منبع: http://shrines.blog.ir

ای جان بد نیمدن چیخ

 ای جان بدنیمدن چیخوب اوچ صحن و سراده

گیت ، گَل ،  قاناد آچ گنبد و گلدسته آراده

آزاد ایت اوزون توپراقا بنزَر بدنیمدَن

سیندیر قفسی ، قورتار اوزون ، ایله اراده

قوزان او قیزیل گنبدی بیر نیچّه فیریلّان

اُول گنبد و گلدسته آرا سعی و صفاده

چیک بورنو وا خوش ای لَری قالخور  یِر اوزوندن

بیل واردی بهشت عطری خراساندا رضا ده(ع)

آچ  گوزلریوی  باخ  آشاقا ، پنجره  دالدا

گور بیر نیچه امّید ایله گوزلردی هواده

قوی بیر قولاقون دوشلره سَن سَسلره هوش ویر

عشق ایله اورک دردی گلوبلَر نیجه داده

واردور اوره گینده هره نون دردلری آمّا

قویمور اولاری ، عشق و محبّت ، گله یاده

گَلجَک دیله " ای جیرانا ضامن " ادب ایله

گوزدن گیچیری بیر آقا ، گیز لَنمیش عبا ده

یانموش جیگری ،کوچه ده آهی اوجالانمیش

کیملَر اینانار قالمیش  اوزوم  زهر جفا ده

دوتموش اوزینی حسرت ایله یثربه ساری

گَلمََک لیگه  یوللور سَسینی  اوغلی جواده

گَل واجب اولوب گلمه گین، ایستَر چیخه جانیم

غربتده قویولّار منی قبره نه مناده

بوندان بیله گوزدَن یِرَه یاش یاغدیراجاخلار

سرو ایله صنوبر داغ و داشلار بو عزاده

عظیم سرودلیر

پنجشنبه

15 / 10 / 1384 مطابق با چهارم ذوالحجّه 1426

مشهد مقدّس

مسجد ازناو، یادگار دیانت، تلاش و کوشش و ایثار ساکنین گذشته و حال این روستا

بنای مسجد ازناو در سال 1329 با وقف زمین از طرف مرحوم میرزا ابراهیم براتی محمدی و برادر ایشان، مرحوم مشهدی احمد آقا، آغاز شد. محل احداث مسجد ابتدا به صورت باغی بود متعلق به این دو برادر. در سال 1385 سیم کشی برق مسجد را روح الله محمدی انجام و انشعاب برق نیز به همت آقای یزدان علیجانی انجام گرفت. سرویس بهداشتی مسجد را آقای روح الله محمدی با کمک بهروز محمدی احداث نمودند. پنجره ها و فرش مسجد را مرحوم حاج عین الله کریمی و حاج ابوالقاسم احمدی اهدا نمودند. مجموع تلاش این عزیزان مسجدی را مهیا نموده که مراجعه کنندگان به راحتی می توانند در چشمه مقابل مسجد وضو گرفته و نماز خودرا به جا آورند.

کتایب قیزیل داغ لار  با شماره (oai:nlai.ir/158875) در کنسرسیوم محتوای ملّی به ثبت رسید.

"فرهنگ اصطلاحات عرفان و فلسفه  اسلامی" به بخش مرجع کتابخانه مجلس شورای اسلامی اضافه شد: .منبع خبر: http://www.icana.ir/Fa/News/174872 

جهت خرید به مراکز زیر مراجعه فرمایید:

تهران: مقابل دانشگاه تهران- کتابفروشی پارسیان. تلفن 66964164-021

قم: چهار راه شهدا بوستان کتاب

قم: پاساچ قدس- کتابفروشی انتخاب

ساوه: شهر کتاب

مقبوله خوانی

مقبوله، سروده ای بود که هر روز هنگام پایان مکتب، خوانده می شد. برنامه به این ترتیب بود که در پایان روز، دو نفر از شاگردها در گوشه ای از مکتب خانه سر پا، کنار هم ایستاده و یک دست در گردن دیگری می اندختند و سروده را با صدایی بلند و آهنگی موزون می خواندند و بقیّه ی شاگردها هم گوش می دادند. پس از خاتمه ی سروده ،شاگردها، با اجازه ی آقا ملّا، یکی یکی، برخاسته و در کنارِ دَر، رو به آقا ملّا و دیگر شاگردها با صدای بلند می گفتند "غَفَرالله لَکم" یعنی "خدا شمارا عفو کند" و آقا ملّا هم می گفت "لَنا وَ لَکُم" یعنی (هم مارا و هم شمارا" و از اطاق خارج می شدند.

مقبوله

مقبوله ی طاعت و دعا را / خشنودی حضرت خدا را

خشنودی جبرئیل اعظم / مجموع ملایک معظّم

آن روضه ی پاک مصطفا را / آن مرقد شاه اولیا را

مستان توکل صمد را / آسوده ی بستر لحد را

بر قوّت پادشاه اسلام / بر دولت حاجیان احرام

آنان که به ما ز زندگانی / دارند حقوق آب و نانی

یار ب تو زفتنه ها نگه دار / بر ظلمت ظالمان میازار

اصحاب طریق راه دین را / ارباب توکّل و یقین را

کام دل دردمند ما را / دفع اَلَم و گزند ما را

بر مؤمن پاک آل آدم / پیران چهار رکن عالم

روح پدران و مادران را / خویشان و عمو ، برادران را

این تیغ زبان به خیر رانیم / الحمد به صدق دل بخوانیم

می خواهمت

منبع: وبلاگ بالا بهشت

شفاعت حضرت  فاطمه(س)

ای شیعه دهم مژده که در روز جزا

بر درب جهیم چون بر آید زهرا(س)

آن دم که کشند اهل عصیان به جهیم

آنان که گناهکار بوده و اهل جفا

گر فاطمه(س) خواندش به پیشانی وی

موءمن به خدا بوده و هم اهل ولا

گوید که خدا! فاطمه ام نامیدی

یعنی که من و جملگی آل عبا

نسل من و دوستان مارا همگی

از آتش دوزخت نمودید رها

حقّ است مرا وعده ایا دخت رسول!

آید  زخدای لم یزل این آوا

گر سوی جهیم می کشند اینان را

خواهم شنوم شفاعت از سوی شما

بینند مقام تو  همه دشمن و دوست

آنگاه پذیرم آن شفاعت یکجا

دستش توبگیر هر آنکه موءمن خوانی

بر جنّت ما  وی اش تو داخل بنما

عظیم سرودلیر

18/9/87

شهر مقدّس قم

کاروانی آمده

کاروانی آمده در اربعینت یا حسین

آمده بر دیدنت طفل حزینت یا حسین

کربلا غوغا شده با ناله و آه و فغان

می دوند هرسو شتابان دختران خسته جان

وا ابا! و اخا! گوید علی زین العباد

می فشاند اشگ دیده آن امام انس و جان

کاروانی آمده در اربعینت یا حسین

آمده بر دیدنت طفل حزینت یا حسین

زینب و کلثوم می بویند خاک کربلا

تا مگر یابند قبر پاک شاه نینوا

بر سر و سینه زنان و بی قرار و بی امان

می کشند آه از دل و از جان ندای یا اخا

کاروانی آمده در اربعینت یا حسین

آمده بر دیدنت طفل حزینت یا حسین

ام لیلا پرسد از قبر علی اکبرش

می رود یابد ربابه یک نشان از اصغرش

مادر قاسم صدای نوجوانش می زند

بر مشامش آید اکنون عطر یاس پرپرش

کاروانی آمده در اربعینت یا حسین

آمده بر دیدنت طفل حزینت یا حسین

گیرد از هر کس سکینه یک نشانی از علم

از سر بشکسته و از هر دو دستان قلم

پرسد ای عمّه، عمو، سقا ابولفضلم کجاست؟

قطره های اشک ریزد از دو دیده دَم به دَم

کاروانی آمده در اربعینت یا حسین

آمده بر دیدنت طفل حزینت یا حسین

یاورانت هر یکی شرمنده است و شرمسار

سر به تن نبود که در راه تو بنماید نثار

اهل بیت از ره رسیده، کس نیاید پیش واز

سوی یثرب بدرقه بنموده سازد ره سپار

کاروانی آمده در اربعینت یا حسین

آمده بر دیدنت طفل حزینت یا حسین

عظیم سرودلیر

21/10/1390 مطابق با 18 صفر 1433

مشهد مقدس

مرحوم میرزا ابراهیم رحمانی یکی دیگر از ملّاهای کوسه لو (گلخندان فعلی) در کنار دو نوه ی عزیزش

مرحوم میرزا ابراهیم رحمانی اهل بازران، مللّای با سواد و اهل عرفان و معرفتی بودند که اشخاص زیادی در مکتب ایشان شاگردی نموده و احکام، تاریخ، اخلاق اسلامی و قرائت قرآن کریم را فرا گرفتند. ایشان علاوه بر این که قاری برجسته بودند از نظر خودسازی و اخلاق اسلامی نیز زبانزد بودند و تمام کسانی که در مکتب ایشان حضور می یافتند جذب لبخندهای ملیح معنوی ایشان شده و به فراگیری علوم و تربیت اسلامی نیز علاقمندتر می شدند. روحشان شاد، یادشان با هدیه ی حمد و سوره خوانندگان عزیز، گرامی باد.

سروده ای از مرحوم میرزا ابراهیم رحمانی (بازرانی) متوفی سال 58 هجری شمسی

معنای مسلمانی

بپرسیدم زدانشمند معنای مسلمانی

مسلمان را صفاتی گفت آن دانای ربّانی

مسلمان را بُوَد در زندگی برنامه ی قرآن

کند تطبیق اعمال خودش با حکم قرآنی

مسلمان با حیا و غیرت و با عفّت و عصمت

بپوشاند خود از نامحرم و انظار شیطانی

به روز حشر کی گردد شفیعت احمد مرسل

که کردی پایمال این سان تو آیین مسلمانی

مسلمانی نه اهل لهو نه لعب و نه عیّاشیست

چرا این قدر بی فکری و این اندازه نادانی

بیا راضی کن از خود شافع روز قیامت را

که هم دنیا و هم عقبی شوی از رستگارانی

خدایا کاتب اشعار حاجتمند درگاهت

همیشه قلب محزون، چشم گریان است رحمانی

وصیّت نامه مرحوم میرزا ابراهیم رحمانی در سال 1339 بادستخط خودشان

برای درشتنمایی روی تصویر کلیک کنید

شام شب تارماند

روز به پايان رسيد شام شب تار ماند

در خِيَم سوخته عابد بيمار ماند

غارت طفلان شد و اُسرتشان سر رسيد

قافله آماده شد قافله سالار ماند

شاه شهيدان حسين چهره بخون در كشيد

زينب خونين جگر سمبل ايثار ماند

غربت و تنهائي و سوز دل كودكان

با حرم غمزده عاقله بي يار ماند

روي زمين هر طرف پيكر آل رسول

كرب بلا لاله گون گل زد و گلزار ماند

آيت حق بر زمين ، قافله سالار نيست

مشهد مقدّس

 مشک با وفا

     ای مشک من بهر خدا               بر عهد خود بنما وفا

       لطفی بر این سقّا نما                 آبی رسان بر خیمه ها

        هنگام ترک خیمه ها               دیدی تو خود آن ماجرا

دیدی که طفلان آب را              خواهند همه از ما دوتا

         ای مشک من بهر خدا               بر عهد خود بنما وفا

       لطفی بر این سقّا نما                 آبی رسان بر خیمه ها

         بر حقّ سپرد اهل عبا            با صد دعا ما هر دورا

    آویخته بر شانه ام                زینب به امّیدی تورا

 ای مشک من بهر خدا         بر عهد خود بنما وفا

  لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها
   دیدی میان نهر آب                کردم تورا سیراب آب

لب های خود بگذاشتم         خشکیده و بی تاب آب

  ای مشک من بهر خدا           بر عهد خود بنما وفا

   لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها 

        گفتم که اصغر رفته خواب      بی هوش و بیند خواب آب

       اهل حرم هی می زنند         فریاد آب و آب و آب                

 ای مشک من بهر خدا          بر عهد خود بنما وفا

        لطفی بر این سقّا نما          آبی رسان بر خیمه ها    

      تقلید این فرقم مکن               در خجلتم غرقم مکن

     افسرده خاطر خویش را       از بُن جدا دستم مکن
    ای مشک من بهر خدا         بر عهد خود بنما وفا

     لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها 

          ای جان من جانان من         از جان، تو بی جانم مکن

             عهدي نمودم با حرم           بشکسته پیمانم مکن              

        ای مشک من بهر خدا         بر عهد خود بنما وفا

            لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها 

           خونم چکد از دیده  ها       از تو نریزد قطره ها

            چشمان ده ها تشنه لب        در ره کنار خیمه ها

            ای مشک من بهر خدا          بر عهد خود بنما وفا

             لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها 

             در انتظار ما دو تا            رو سوی میدان بچّه ها

                  اکنون نَفَس های همه              حبسی شده در سینه ها 

          ای مشک من بهر خدا         بر عهد خود بنما وفا

          لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها

             ببریده قوم اهرمن               از بازوان دستان من

              فرق سرم بشکسته اند        خونین شده چشمان من 

             ای مشک من بهر خدا            بر عهد خود بنما وفا

             لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها

           از خود نمی سازد جدا         دندان من آب و تورا

 امّید من از من مگیر     این آب چون جان مرا                        

            ای مشک من بهر خدا         بر عهد خود بنما وفا

        لطفی بر این سقّا نما       آبی رسان بر خیمه ها                   

                  گر خونم از تن شد برون        حفظش نما آب اندرون

              من می شوم از روی زین      از نا توانی سر نگون 

          ای مشک من بهر خدا            بر عهد خود بنما وفا

        لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها

              با خون چشمانم شود        این دشت و صحرا لاله گون

      بارد به سرو قدّ من        تیر وسنان گونه گون 

        ای مشک من بهر خدا           بر عهد خود بنما وفا

        لطفی بر این سقّا نما           آبی رسان بر خیمه ها 

ع- سرو

سه شنبه 18 / 11/ 1384

مطابق با هشتم محرّم 1426

بعد از نماز صبح

مشهد مقدّس

اذان بگو مؤذّن

تا دل ما وا بشه

شور و نشاط و شادی

تو کوچه پیدا بشه

صدا بزن مؤمنین

بیان به سوی مسجد

به قبله رو بگیرن

با صف و توی مسجد

صدا بزن مادرا

با بچّه ها بیایَن

پیش خدا روی خاک

پیشونی را بسایَن

امام رضا علیه السّلام در رایطه با عید غدیر خطبه ای ایراد فرمودند که در قالب سروده ی ترکی  تقدیم می گردد.

غدير او گوندي كه بايرام اولوبدي شيعه لره

غدير او گوندي كه مولا  گلوبدي  بنده لره

غدير او گوندي كه مولا  رضا  گلوبدي دِله

بيله بيان ايله يوبدور ، نه ، خوش گون اولدي غدير

قيامتون گوني دورت گون بَزَلّه مثل گَلين

غدير و جمعه و اضحي و فطر بايرامين

اگر چي هر بيري ايشّيق دي ، گو ي  ستاره سي تك

ايشيق لي آي كيمي اولدوز ، آرا‌‌ ، گون اولدي غدير

بو گونده اولدي رها  چون كه  اوتدان ابراهيم(ع)

خليل  دوتدي اوروج شكر ايچون  هر ايل دايم

دو لانديريبدي خدا   داغ اودي  گلستانه

رسول حق  اود آرا  قورتولان گون اولدي غدير

غدير بايرامي   كامل اولوبدي دين نبي

علي(ع) ولايته منصوب اولوب  بحكم جَلي

اوروج دوتوبدي رسول خدا تشكّر ايچون

علي (ع) فضايلي اعلان اولان  گون اولدي غدير

غدير او گوندي كه يول باغله نوبدي ابليسه 

علي(ع) مخالفي   اعمالي  دوندي تَدليسه

قبول دير  هامي شيعه عبادتي  بير باش

محمّد(ص) آلينه بايرام اولان گون اولدي  غدير

غدير  اولوبدي  مبارك  محمّد  (ص)آلينه

خدا  ايدر كرم و لطف  عبادت اهلينه

او كس لري كه عيال و اوشاقينه خوش اولا

عمل قبول و  گناه ، عفو اولان گون اولدي غدير

مخواه جز نم اشکی دمی که می آیی

بمان که بی تو امیدی به ماندگاری نیست
به روز بی کسی از کس امید یاری نیست
تویی که جاری نور از صحاری دوری
مرو که در شب غم شط نور جاری نیست
مخواه جز نم اشکی دمی که می آیی
که دوستدار تو را غیر از این نثاری نیست
بمان، مرو که پس از این همه سیهپوشی
دگر تحمل ایام سوگواری نیست
بمان که فصل سرودن دوباره آمده است
و تاب آن که تو تنهایمان گذاری نیست
محمد رضا سرودلیر- بهار 75- تهران

منبع:http://sarvdelir.blogfa.com

سلام علیکم

در این نمودار با تبار ملکی های یاتان و ترابی های چاهبار از توابع بخش نوبران شهرستان ساوه در استان مرکزی آشنا می شوید. امیدوارم این دو فامیل زحمت کشیده و با ادامه ی نمودار تبار فرزندانشان را تکمیل و ارتباط خانوادگی شان را تبیین کنند. در این نمودار پیوند شاخه ی ترابی های چاهبار با اقاخانی های کوسه لو نیز مشخص شده است.

لطفا برای درشتنمایی روی نمودار کلیک کنید. متشکرم- عظیم سرودلیر

سخنی چند درباره ی تبار ملکی ها و ترابی ها:

طبق فرمایش آقای حاج شاه علی ترابی، همراه، جدّ بزرگ این تبار و پسرش ملک محمّد در پی درگیری ها و تلفات انسانی در روستای مره سره، آن جارا ترک نموده و مدّتی را در فولاد باغی سکنی گزیده اند. الان هم کوهی در این منطقه وجود دارد که به کوه ملک محمّد معروف می باشد.  پس از آن فرزندانشان یکی به یاتان و دیگری به چاهبار کوچ نموده و ساکن آین دو روستا شده اند. علّت تغییر نام خانوادگی شاخه ی چاهبار از ملکی به ترابی هم مادرشان می باشد که بانوی سیّده ای بود و نام پدرشان ترابعلی بوده. فرزندان ایشان به احترام جدّ سیّدشان نام خانوادگی خودرا ترابی انتخاب کرده اند. (از این دو خانواده گرامی تقاضا داریم در محضر بزرگانشان نشسته و هرگونه اطّلاعات تکمیلی را  اخذ و جهت اطّلاع دیگران به آدرس ایمیل زیر ارسال نمایند تا در سایت منعکس گردد.)

azimsarvdalir@yahoo.com

به یاد و خاطرم آرد غروب گلخندان

صدای هی هی چوپان گلّه ی بز و میش

صدای هِس هِس چوپان کورپه در کوچه

صدای بَع بَع بزغاله، برّه و بز و میش

که با شتاب سرازیر می شدند به دِه

صدای بادیه ی مادران

که می رفتند

بدوشند

شیر عطر آگین

به یاد و خاطرم آرد غروب گلخندان

صدای همهمه ی بانوان و دخترکان

کنار چشمه ی ده

نشسته در نوبت

که کوزه پر کند از آب چشمه ی شیرین

به یاد و خاطرم آرد غروب گلخندان

صدای مشدی حسن

که داد می زند آزاد از بر بام

آی... غریب داوار سالان آی.....

و اسمعلی به صدای بلند می گوید:

"بیزده بیر شیشک واردو..."

به یاد و خاطرم آرد غروب گلخندان

"آجولچولارو"

که هرکدام به جا خرمنش روانه شده

که بار باز کند

الاغ خسته رها، بر "حَیَط" روانه کند.

شاخه ای از تبار مادر ی ما: حاج عین الله کریمی

برای بهتر دیدن در دو مرحله روی نمودار کلیک کنید

My Lily

Let my lily

            grow on the Earth,

Then, a breathe of love

                   Will blow at the dawn….

                                                   for ever.

Then, we smell

non,

but love

at the dawns

                        Oh'  never.

Let my lily

            dance

                   merrily……. merrily

                                   on the branch of youth

            and smile

                        happily………….happily

Then will remain

            on the Earth

                                    nothing but life,

                                    joy, and love

                                                however.

Azim Sarvdalir

saturday, 26  Jul 2008